بسیار زیبا فرمودید، نکته ای که با خواندن این مطلب به ذهنم می رسد این است که یک دلیل مهم که بخاطر آن شاید مدیران بعد از شناخت وضعیت توقف می کنند، هراس از ایجاد یک وضعیت جدید است که ممکن است از این وضعیت کنونی نامناسب تر باشد. یادم می آید در تجربیات محدودی که در سازمانها داشتم، مدیران همیشه بدنبال یک جواب قطعی از ایجاد یک سیستم جدید (سیستم تکنیکی - اجتماعی) بودند، بدون توجه به پیچیدیگی هایی که این سیستمها دارند، زیرا نتایج آنها وابسته به تعاملات درونی یا بیرونی سیستم است. عدم توجه به این موضوع توسط مدیران، باعث می شد مشاوران حوزه های مدیریت (خصوصا منابع انسانی) به ارائه حرفهای غیر علمی متهم شوند!!. زیرا جواب قطعی از ایجاد یک سیستم جدید نداشتند و باید با احتمالات صحبت می کردند. شاید اگر این موضوع بیشتر برای مدیران صنعت مطرح شود ، موضوع تغییر کند.
بسیار زیبا فرمودید، نکته ای که با خواندن این مطلب به ذهنم می رسد این است که یک دلیل مهم که بخاطر آن شاید مدیران بعد از شناخت وضعیت توقف می کنند، هراس از ایجاد یک وضعیت جدید است که ممکن است از این وضعیت کنونی نامناسب تر باشد. یادم می آید در تجربیات محدودی که در سازمانها داشتم، مدیران همیشه بدنبال یک جواب قطعی از ایجاد یک سیستم جدید (سیستم تکنیکی - اجتماعی) بودند، بدون توجه به پیچیدیگی هایی که این سیستمها دارند، زیرا نتایج آنها وابسته به تعاملات درونی یا بیرونی سیستم است. عدم توجه به این موضوع توسط مدیران، باعث می شد مشاوران حوزه های مدیریت (خصوصا منابع انسانی) به ارائه حرفهای غیر علمی متهم شوند!!. زیرا جواب قطعی از ایجاد یک سیستم جدید نداشتند و باید با احتمالات صحبت می کردند. شاید اگر این موضوع بیشتر برای مدیران صنعت مطرح شود ، موضوع تغییر کند.