با جنابعالی درباره ضعف های فنی و ادراکی برخی مدیران موافقم و مانند جنابعالی اهمیت این موضوع را زیاد می دانم. در عین حال سه مطلب زیر هم به نظرم می رسد:
۱. مهارت های ارتباطی و انسانی الزاما به معنای برخورد منعطف و غیرفعال و صرفا تحت تاثیر بودن از دیگران نیست! بخشی از مهارت انسانی اینست که بتوان نفوذ کافی داشت و در شرایط دشوار کار را در عین عملکرد بالا با تعهد افراد پیش برد. البته این موضوع همیشه در شرایط ایده آل نیست اما خیلی مهم است. به طور مثال یک مهارت انسانی مهم صریح (assertive) بودن است که البته با پرخاشگر (aggressive) بودن متفاوت است! به نظرم البته صراحت بسیار محکم تر و موثرتر از پرخاشگری است که مدیران مستبد البته بیشتر پرخاشگر هستند. مهارت انسانی «نه گفتن سازنده» هم همینطور...یا ارتباطاتی که از آن شایعه و ابهام و سوء برداشت ایجاد نشود (که این روزها خیلی رایج است). اگر در این حوزه بررسی بیشتری بفرمایید تصویری که از مهارت های انسانی در مدیریت خواهید داشت دیگر به معنای منفعل بودن نخواهد بود. اگر مدیری برداشتش از مهارت های انسانی «منفعل» بودن باشد به نظرم فاقد مهارت های انسانی لازم است!
۲. خوشبختانه نسل جدید کاری در سازمان های مختلف در حال کار هستند و با ارزش های نسلی و دیدگاه های جدید به دنبال مدیرانی می گردند که سبک رهبری مناسبی داشته باشند. برای ایجاد ارزش در تعامل با این گروه از همکاران البته به سبک های رهبری دیگری نیاز است. بخشی از کار نسلی این کارکنان در سازمان ها اینست که با تغییر سبک های مدیریت موجود نسل بعدی مدیرانی را برای تغییر شرایط بهره وری سازمان ها فراهم سازند. ضمن اینکه به نظرم خوشبختانه همه افراد به دنبال مدیر مستبد نیستند، یکی از کارهای مهم معلمان و مشاوران مدیریت تلاش برای ایجاد شرایط بهتری برای آینده سازمان های ایرانی است.
۳. میزان اهمیت مهارت های فنی و ارتباطی/انسانی در گروه های شغلی مدیریتی متفاوت مختلف است و مهارت های فنی برای برخی سطوح مدیریتی حقیقتا الویت دارد. اما مهارت های انسانی در همه سطوح مدیریتی البته کلیدی است هر چند اشکال مختلفی به خود می تواند بگیرد.
با سلام و تشکر از نظرات…
با سلام و تشکر از نظرات جنابعالی.
با جنابعالی درباره ضعف های فنی و ادراکی برخی مدیران موافقم و مانند جنابعالی اهمیت این موضوع را زیاد می دانم. در عین حال سه مطلب زیر هم به نظرم می رسد:
۱. مهارت های ارتباطی و انسانی الزاما به معنای برخورد منعطف و غیرفعال و صرفا تحت تاثیر بودن از دیگران نیست! بخشی از مهارت انسانی اینست که بتوان نفوذ کافی داشت و در شرایط دشوار کار را در عین عملکرد بالا با تعهد افراد پیش برد. البته این موضوع همیشه در شرایط ایده آل نیست اما خیلی مهم است. به طور مثال یک مهارت انسانی مهم صریح (assertive) بودن است که البته با پرخاشگر (aggressive) بودن متفاوت است! به نظرم البته صراحت بسیار محکم تر و موثرتر از پرخاشگری است که مدیران مستبد البته بیشتر پرخاشگر هستند. مهارت انسانی «نه گفتن سازنده» هم همینطور...یا ارتباطاتی که از آن شایعه و ابهام و سوء برداشت ایجاد نشود (که این روزها خیلی رایج است). اگر در این حوزه بررسی بیشتری بفرمایید تصویری که از مهارت های انسانی در مدیریت خواهید داشت دیگر به معنای منفعل بودن نخواهد بود. اگر مدیری برداشتش از مهارت های انسانی «منفعل» بودن باشد به نظرم فاقد مهارت های انسانی لازم است!
۲. خوشبختانه نسل جدید کاری در سازمان های مختلف در حال کار هستند و با ارزش های نسلی و دیدگاه های جدید به دنبال مدیرانی می گردند که سبک رهبری مناسبی داشته باشند. برای ایجاد ارزش در تعامل با این گروه از همکاران البته به سبک های رهبری دیگری نیاز است. بخشی از کار نسلی این کارکنان در سازمان ها اینست که با تغییر سبک های مدیریت موجود نسل بعدی مدیرانی را برای تغییر شرایط بهره وری سازمان ها فراهم سازند. ضمن اینکه به نظرم خوشبختانه همه افراد به دنبال مدیر مستبد نیستند، یکی از کارهای مهم معلمان و مشاوران مدیریت تلاش برای ایجاد شرایط بهتری برای آینده سازمان های ایرانی است.
۳. میزان اهمیت مهارت های فنی و ارتباطی/انسانی در گروه های شغلی مدیریتی متفاوت مختلف است و مهارت های فنی برای برخی سطوح مدیریتی حقیقتا الویت دارد. اما مهارت های انسانی در همه سطوح مدیریتی البته کلیدی است هر چند اشکال مختلفی به خود می تواند بگیرد.
ممنون از نظراتتان
بابک علوی