رهبری بر خود و معرفت حضوری
به نام خدا. مکالمهای با یکی از دانشجویان بسیار خوبم این انگیزه را در من به وجود آورد تا این یادداشت را بنویسم. سوالی مطرح شد که آیا استراتژیهای رهبری بر خود حالتی ابزاری ندارند و به راستی تا چه حد قادر هستند تا انگیزههایی قوی و واقعی در یک فرد به وجود آورند. با مروری بر گروه بندی استراتژیهای رهبری بر خود موجود در تحقیقات کلاسیک این حوزه (ضمیمه ۱) به راحتی میتوان دریافت که در سه گروه استراتژیهای پیشنهاد شده (رفتاری، الگوهای سازنده فکری، و مدیریت الگوی باورها) سطوح عمق مفهومی متفاوتی وجود دارد.