آخرین نوشته ها
تاملاتی پیرامون برخی ظرفیت های قابل تقویت در مدیریت و رهبری منابع انسانی سازمان ها در دوره بحران کرونا
چند پیشنهاد به کارشناسان و مدیران منابع انسانی برای استفاده موثرتر از دورکاری در سازمان ها در بحران کنونی کرونا
بررسی طرح شفافیت آرای نظام تقنینی از منظر موضوع اصالت
انگیزه های کنترلی یا مختارانه در توسعه فردی
نظریه های علمی برای شناخت رهبری سازمانی یا برای استفاده در تاثیرگذاری بر دیگران؟
برخی نکات و پیشنهادها پیرامون بخشنامه مرتبط با ارزیابی و توسعه شایستگی های عمومی مدیران حرفه ای
به نام خدا. مدتی پیش نسخه ای از بخشنامه «دستورالعمل نحوه ارزیابی و توسعه شایستگی های عمومی مدیران حرفه ای» صادره از سازمان اداری و امور استخدامی کشور (به تاریخ ۱۳۹۶/۱۱/۴) که قبلاً درباره آن شنیده بودم به دستم رسید. موجب خوشحالی است که اهمیت وجود نظامی برای ارزیابی و ارتقای شایستگی مدیران در سازمان ها و شایسته گزینی مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.
گفتمان بازگشت به اصالت و لزوم توجه جدی به سرمایه اجتماعی در شرایط کنونی
به نام خدا. چند روز پيش به یاد مقاله ای افتادم که در سال ۱۳۸۰ و زمانی که دانشجوی دوره دکتری بودم در ماهنامه تدبیر با عنوان «نقش سرمایه اجتماعی در توسعه» نوشته بودم (ضميمه ۱). در آن موقع این مقاله بیشتر حالت علمی- ترویجی داشت و عمدتا گردآوری و سازماندهی مطالبی از ادبیات این حوزه تحقیقاتی بود، اما برایم خیلی آموزنده و تاثیر گذار بود. به یاد آوردن این مقاله حاصل گفتگویی با دو دوست گرامی بود که به دلیل لزوم انجام مشورتی تخصصی لطف کرده و مراجعه کرده بودند.
«پرورش رهبران آینده» یا «پرورش قابلیت های رهبری»
به نام خدا. مدتی است كه به خصوص در ايام تعطيلات تابستانی، عناوين دوره ها و برنامه های آموزشی ای را مي شنويم مانند: "تربيت رهبران آينده" يا "پرورش رهبران آينده كسب و كار". حتما در صورت استفاده از محتوا و روش های مناسب، كشف و پرورش استعدادها و قابليت هاي فردی در رهبری يك تيم يا سازمان اقدامی ارزشمند است.
نکتهای در باب آموزشهای تیپشناسی شخصیت
به نام خدا. خطر برخی از دورههای آموزشی رفتار سازمانی که تاکید زیاد بر شخصیت و تیپشناسی افراد در سازمان ها دارند اینست که قابل تغییر بودن و وجود رفتارها و الگوهای ذهنی تابع موقعیت و قابل تغییر انسان ممکن است کمتر مورد توجه آنها قرار گيرد و یا مورد توجه فراگیران قرار نگیرد. گاه مکانیزمهای خودتنظیمی و رهبری بر خود و امکان پذیری ایجاد تغییر در انسانها در محتوای این دورهها یا مطرح نمیشود و یا تحت تاثیر توصیف جذاب انسانها با خصوصیات شخصی ثابت و بر اساس تیپشناسی، سهم این مکانیزمهای خود تنظیمی در تبيين رفتارهای انسان ها در سازمان ها تضعیف میشود.